طريقه نوشتن سوره احزاب براي بخت گشايي
امام صادق
عصر جمعه سورهء احزاب را با مداد نوشته در كاغذ وسپس آن را در يك تكه از لباسهاي كه دختر استفاده ميكرده بگذاريد و آن را درون كوزه يا ظرف در بسته اي گذاشته ودر گوشه اي از خانه اي كه دختر در آن هست ، قرار دهيد پس از مدت كوتاهي به شوهر مي رود.
طريقه نوشتن سوره احزاب براي بخت گشايي
سوره احزاب + ترجمه فارسي
بسم الله الرحمن الرحيم
به نام خداي بخشاينده مهربان
1
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا
اي پيامبر، از خدا بترس و از كافران و، منافقان اطاعت مكن زيرا خداداناو حكيم است
2
وَاتَّبِعْ مَا يُوحَى إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا
از هر چه از پروردگارت به تو وحي مي شود اطاعت كن زيرا خدا بدآنچه مي كنيد آگاه است
3
وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلًا
و بر خدا توكل كن ، زيرا خدا كارسازي را بسنده است
4
مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ وَمَا جَعَلَ أَزْوَاجَكُمُ اللَّائِي تُظَاهِرُونَ مِنْهُنَّ أُمَّهَاتِكُمْ وَمَا جَعَلَ أَدْعِيَاءكُمْ أَبْنَاءكُمْ ذَلِكُمْ قَوْلُكُم بِأَفْوَاهِكُمْ وَاللَّهُ يَقُولُ الْحَقَّ وَهُوَ يَهْدِي السَّبِيلَ
خدا در درون هيچ مردي دو قلب ننهاده است و زنانتان را كه مادر خود مي، خوانيد مادرتان قرار نداد و فرزند خواندگانتان را فرزندانتان نساخت اينها چيزهايي است كه به زبان مي گوييد و سخن حق از آن خداست و اوست كه راه را مي نمايد
5
ادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ فَإِن لَّمْ تَعْلَمُوا آبَاءهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ وَمَوَالِيكُمْ وَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ فِيمَا أَخْطَأْتُم بِهِ وَلَكِن مَّا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
پسر خواندگان را به نام پدرشان بخوانيد كه در نزد خدا منصفانه تر است، اگر پدرشان را نمي شناسيد، برادران ديني و موالي شما باشند اگر پيش از اين خطايي كرده ايد باكي نيست ، مگر آنكه به قصد دل كنيد و خدا آمرزنده و مهربان است
6
النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِيَائِكُم مَّعْرُوفًا كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا
پيامبر به مؤمنان از خودشان سزاتر است و زنانش مادران مؤمنان هستند و در كتاب خدا خويشاونداني نسبي از مؤمنان و مهاجران به يكديگر سزاوارترند، مگر آنكه بخواهيد به يكي از دوستان خود نيكي كنيد و اين حكم در كتاب خدا مكتوب است
7
وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا
و آن هنگام كه از پيامبران پيمان گرفتيم و از تو و از نوح و ابراهيم و، موسي و عيسي بن مريم و از همه آنها پيماني سخت گرفتيم ،
8
لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَن صِدْقِهِمْ وَأَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا أَلِيمًا
تا راستگويان را از صدقشان بپرسد، و براي كافران عذابي دردآور مهيا كرده است
9
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَاءتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا
اي كساني كه ايمان آورده ايد، از نعمتي كه خدا به شما داده است ياد، كنيد، بدان هنگام كه لشكرها بر سر شما تاخت آوردند و ما باد را و لشكرهايي را كه نمي ديديد بر سرشان فرستاديم و خدا بدانچه مي كرديد بينا بود
10
إِذْ جَاؤُوكُم مِّن فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَإِذْ زَاغَتْ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا
آنگاه كه از سمت بالا و از سمت پايين بر شما تاختند، چشمها خيره شد ودلها به گلوگاه رسيده بود و به خدا گمانهاي گوناگون مي برديد
11
هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا
در آنجا مؤمنان در معرض امتحان در آمدند و سخت متزلزل شدند
12
وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا
زيرا منافقان و آنهايي كه در دلهايشان بيماري است ، مي گفتند: خدا و پيامبرش جز فريب به ما وعده اي نداده اند
13
وَإِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَيَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِّنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِيَ بِعَوْرَةٍ إِن يُرِيدُونَ إِلَّا فِرَارًا
و گروهي از آنها گفتند: اي مردم يثرب ، اينجا جاي ماندنتان نيست، بازگرديد و گروهي از آنها از پيامبر رخصت طلبيدند مي گفتند: خانه هاي ما را حفاظي نيست خانه هايشان بي حفاخ نبود، مي خواستند بگريزند
14
وَلَوْ دُخِلَتْ عَلَيْهِم مِّنْ أَقْطَارِهَا ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوا بِهَا إِلَّا يَسِيرًا
و اگر از اطراف ، خانه هايشان را محاصره كنند و از آنها بخواهند كه مرتد شوند، مرتد خواهند شد و جز اندكي درنگ روا نخواهند داشت
15
وَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِن قَبْلُ لَا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْؤُولًا
اينان پيش از اين با خدا پيمان بسته بودند كه در جنگ به دشمن پشت نكنند خدا از پيمان خود بازخواست خواهد كرد
16
قُل لَّن يَنفَعَكُمُ الْفِرَارُ إِن فَرَرْتُم مِّنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَإِذًا لَّا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِيلًا
بگو: اگر از مرگ يا كشته شدن بگريزيد، هرگز گريختن سودتان ندهد و، آنگاه از زندگي جز اندكي بهره مند نخواهيد شد
17
قُلْ مَن ذَا الَّذِي يَعْصِمُكُم مِّنَ اللَّهِ إِنْ أَرَادَ بِكُمْ سُوءًا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ رَحْمَةً وَلَا يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا
بگو: اگر خدا برايتان قصد بدي داشته باشد يا بخواهد به شما رحمتي ارزاني دارد، كيست كه شما را از اراده او نگه دارد ايشان جز خدا براي خوددوست و مددكاري نخواهند يافت
18
قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنكُمْ وَالْقَائِلِينَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنَا وَلَا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِيلًا
خدا مي داند چه كساني از شما مردم را از جنگ باز مي دارند و نيز مي شناسد كساني را كه به برادران خود مي گويند: به نزد ما بياييد و جز اندكي به جنگ نمي آيند
19
أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ فَإِذَا جَاء الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذِي يُغْشَى عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ أُوْلَئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا
هر خيري را از شما دريغ مي دارند، و چون وحشت فراز آيد بيني كه به تو، مي نگرند و چشمانشان در حدقه مي گردد مثل كسي كه از مرگ بيهوش شده باشد و چون وحشت از ميان برود، از حرص غنايم با زبان تيز خود برنجانندتان اينان ايمان نياورده اند و خدا اعمالشان را تباه كرده است و اين كار بر خدا آسان بوده است
20
يَحْسَبُونَ الْأَحْزَابَ لَمْ يَذْهَبُوا وَإِن يَأْتِ الْأَحْزَابُ يَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُم بَادُونَ فِي الْأَعْرَابِ يَسْأَلُونَ عَنْ أَنبَائِكُمْ وَلَوْ كَانُوا فِيكُم مَّا قَاتَلُوا إِلَّا قَلِيلًا
مي پندارند كه سپاه احزاب نرفته است و اگر آن لشكرها باز مي آمدند،،آرزو مي كردند كه كاش در ميان اعراب باديه نشين مي بودند و همواره ازاخبار شما مي پرسيدند اگر هم در ميان شما مي بودند، جز اندكي قتال نمي كردند
21
لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا
براي شما اگر به خدا و روز قيامت اميد مي داريد و خدا را فراوان ياد مي كنيد، شخص رسول الله مقتداي پسنديده اي است
22
وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَتَسْلِيمًا
و چون مؤمنان آن گروهها را ديدند، گفتند: اين همان چيزي است كه خدا وپيامبرش به ما وعهد داده اند و خدا و پيامبرش راست گفته اند و جز به ايمان و تسليمشان نيفزود
23
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا
از مؤمنان مرداني هستند كه به پيماني كه با خدا بسته بودند وفا كردند، بعضي بر سر پيمان خويش جان باختند و بعضي چشم به راهند و هيچ پيمان خوددگرگون نكرده اند
24
لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ إِن شَاء أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا
تا خدا راستگويان را به سبب راستي گفتارشان پاداش دهد و منافقان را اگر خواهد عذاب كند يا توبه آنها را بپذيرد، كه خدا آمرزنده و مهربان است
25
وَرَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْرًا وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ وَكَانَ اللَّهُ قَوِيًّا عَزِيزًا
خدا كافران كينه توز را باز پس زد اينان به هيچ غنيمتي دست نيافتند و، در كارزار مؤمنان را خدا بسنده است زيرا خدا پرتوان و پيروزمند است
26
وَأَنزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُم مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن صَيَاصِيهِمْ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقًا
از اهل كتاب آن گروه را كه به ياريشان برخاسته بودند از قلعه هايشان فرود آورد و در دلهايشان بيم افكند گروهي را كشتيد و گروهي را به اسارت گرفتيد
27
وَأَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَدِيَارَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ وَأَرْضًا لَّمْ تَطَؤُوهَا وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرًا
خدا زمين و خانه ها و اموالشان و زمينهايي را كه بر آنها پاي ننهاده ايدبه شما واگذاشت و خدا بر هر كاري تواناست
28
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ إِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا
اي پيامبر، به زنانت بگو: اگر خواهان زندگي دنيا و زينتهاي آن، هستيدبياييد تا شما را بهره مند سازم و به وجهي نيكو رهايتان كنم ،
29
وَإِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنكُنَّ أَجْرًا عَظِيمًا
و اگر خواهان خدا و پيامبر او و سراي آخرت هستيد، خدا به نيكوكارانتان پاداشي بزرگ خواهد داد
30
يَا نِسَاء النَّبِيِّ مَن يَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا
اي زنان پيامبر، هر كس از شما مرتكب كار زشت در خور عقوبت شود، خدا عذاب او را دو برابر مي كند و اين بر خدا آسان است
31
وَمَن يَقْنُتْ مِنكُنَّ لِلَّهِ وَرَسُولِهِ وَتَعْمَلْ صَالِحًا نُّؤْتِهَا أَجْرَهَا مَرَّتَيْنِ وَأَعْتَدْنَا لَهَا رِزْقًا كَرِيمًا
و هر كس از شما كه به فرمانبرداري خدا و پيامبرش مداومت ورزد و، كاري شايسته كند، دوبار به او پاداش دهيم و براي او رزقي كرامند آماده كرده ايم
32
يَا نِسَاء النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا
اي زنان پيامبر، شما همانند ديگر زنان نيستيد، اگر از خدا بترسيد پس به نرمي سخن مگوييد تا آن مردي كه در قلب او مرضي هست به طمع افتد و سخن پسنديده بگوييد
33
وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا
و در خانه هاي خود بمانيد و چنان كه در زمان پيشين جاهليت مي كردند،،زينتهاي خود را آشكار مكنيد و نماز بگزاريد و زكات بدهيد و از خدا وپيامبرش اطاعت كنيد اي اهل بيت ، خدا مي خواهد پليدي را از شما دوركند و شما را چنان كه بايد پاك دارد
34
وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا
آنچه را در خانه هايتان از آيات خدا و حكمت تلاوت مي شود، ياد كنيد ،كه خدا باريك بين و آگاه است
35
إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا
خدا براي مردان مسلمان و زنان مسلمان و مردان مؤمن و زنان مؤمن و، مردان اهل طاعت و زنان اهل طاعت و مردان راستگوي و زنان راستگوي و مردان شكيبا و زنان شكيبا و مردان خداي ترس و زنان خداي ترس و مردان صدقه دهنده وزنان صدقه دهنده و مردان روزه دار و زنان روزه دار و مرداني كه شرمگاه خود را حفظ مي كنند و زناني كه شرمگاه خود حفظ مي كنند و مرداني كه خدا رافراوان ياد مي كنند و زناني كه خدا را فراوان ياد مي كنند، آمرزش و مزدي بزرگ آماده كرده است
36
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا
هيچ مرد مؤمن و زن مؤمني را نرسد كه چون خدا و پيامبرش در كاري حكمي، كردند آنها را در آن كارشان اختياري باشد هر كه از خدا و پيامبرش نافرماني كند سخت در گمراهي افتاده است
37
وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَأَنْعَمْتَ عَلَيْهِ أَمْسِكْ عَلَيْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللَّهَ وَتُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَاهُ فَلَمَّا قَضَى زَيْدٌ مِّنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا
و تو، به آن مرد كه خدا نعمتش داده بود و تو نيز نعمتش داده بودي ،، گفتي : زنت را براي خود نگه دار و از خداي بترس در حالي كه در دل خودآنچه را خدا آشكار ساخت مخفي داشته بودي و از مردم مي ترسيدي ، حال آنكه خدا از هر كس ديگر سزاوارتر بود كه از او بترسي پس چون زيد از او حاجت خويش بگزارد، به همسري تواش در آورديم تا مؤمنان را در زناشويي بازنان فرزند خواندگان خود، اگر حاجت خويش از او بگزارده باشند، منعي نباشد و حكم خداوند شدني است
38
مَّا كَانَ عَلَى النَّبِيِّ مِنْ حَرَجٍ فِيمَا فَرَضَ اللَّهُ لَهُ سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَّقْدُورًا
بر پيامبر در انجام دادن آنچه خدا بر او حلال كرده است حرجي نيست ، همچنان كه خدا براي پيامبران پيشين نيز چنين سنتي نهاده بود و فرمان خدا فرماني است بي هيچ زياده و نقصان
39
الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَكَفَى بِاللَّهِ حَسِيبًا
كساني كه پيامهاي خدا را مي رسانند و از او مي ترسند و از هيچ كس جز، اونمي ترسند، خدا براي حساب كردن اعمالشان كافي است
40
مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا
محمد پدر هيچ يك از مردان شما نيست او رسول خدا و خاتم پيامبران است و خدا به هر چيزي داناست
41
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا
اي كساني كه ايمان آورده ايد، خدا را فراوان ياد كنيد
42
وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا
و هر هکر نست و شبانگاه تسبيحش گوييد
43
هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا
اوست كه خود و فرشتگانش بر شما درود مي فرستند تا شما را از تاريكي به روشني برند، زيرا خداوند با مؤمنان مهربان است
44
تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِيمًا
روزي كه با او ديدار كنند درودشان اين است : سلام و خدا برايشان، پاداشي كرامند آماده كرده است
45
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا
اي پيامبر، ما تو را فرستاديم تا شاهد و مژده دهنده و بيم دهنده باشي
46
وَدَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُّنِيرًا
و مردم را به فرمان خدا به سوي او بخواني ، و چراغي تابناك باشي
47
وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُم مِّنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيرًا
و مؤمنان را بشارت ده كه از سوي خدا برايشان فضيلتي بزرگ آمده است
48
وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلًا
از كافران و منافقان اطاعت مكن و آزارشان را واگذار و بر خدا توكل كن ،كه خدا كارسازي را بسنده است
49
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَيْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا
اي كساني كه ايمان آورده ايد، چون زنان مؤمن را نكاح كرديد و پيش از، آنكه با آنها نزديكي كنيد طلاقشان گفتيد، شما را بر آنها عده اي نيست كه به سر آرند پس آنان را برخوردار كنيد و به نيكوترين وجه رهايشان كنيد
50
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَيْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِي هَاجَرْنَ مَعَكَ وَامْرَأَةً مُّؤْمِنَةً إِن وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَن يَسْتَنكِحَهَا خَالِصَةً لَّكَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَيْهِمْ فِي أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ لِكَيْلَا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
اي پيامبر، ما زناني را كه مهرشان را داده اي و آنان را كه به عنوان، غنايم جنگي كه خدا به تو ارزاني داشته است مالك شده اي و دختر عموها و دختر عمه ها و دختر داييها و دختر خاله هاي تو را كه با تو مهاجرت كرده اند بر تو حلال كرديم ، و نيز زن مؤمني را كه خود را به پيامبر بخشيده باشد، هر گاه پيامبر بخواهد او را به زني گيرد اين حكم ويژه توست نه ديگرمؤمنان ما مي دانيم در باره زنانشان و كنيزانشان چه حكمي كرده ايم ، تابراي تو مشكلي پيش نيايد و خدا آمرزنده و مهربان است
51
تُرْجِي مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَتُؤْوِي إِلَيْكَ مَن تَشَاء وَمَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَلَا يَحْزَنَّ وَيَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمًا
از زنان خود هر كه را خواهي به نوبت مؤخردار و هر كه را خواهي با خود، نگه دار و اگر از آنها كه دور داشته اي يكي را بطلبي بر تو گناهي نيست در اين گزينش و اختيار بايد كه شادمان باشند و غمگين نشوند و از آنچه همگيشان را ارزاني مي داري بايد كه خشنود گردند و خدا مي داند كه در دلهاي شما چيست و خداست كه دانا و بردبار است
52
لَا يَحِلُّ لَكَ النِّسَاء مِن بَعْدُ وَلَا أَن تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْوَاجٍ وَلَوْ أَعْجَبَكَ حُسْنُهُنَّ إِلَّا مَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ رَّقِيبًا
بعد از اين زنان ، هيچ زني بر تو حلال نيست و نيز زني به جاي ايشان، اختيار كردن ، هر چند تو رااز زيبايي او خوش آيد، مگرآنچه به غنيمت به دست تو افتد و خدا مراقب هر چيزي است
53
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَن يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَى طَعَامٍ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ وَلَكِنْ إِذَا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنكُمْ وَاللَّهُ لَا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمًا
اي كساني كه ايمان آورده ايد، به خانه هاي پيامبر داخل مشويد مگر شما، را به خوردن طعامي فرا خوانند، بي آنكه منتظر بنشينيد تا طعام حاضر شود اگر شما را فرا خواندند داخل شويد و چون طعام خورديد پراكنده گرديد نه آنكه براي سرگرمي سخن آغاز كنيد هر آينه اين كارها پيامبر را آزار مي دهد و او از شما شرم مي دارد ولي خدا از گفتن حق شرم نمي دارد و اگراز زنان پيامبر چيزي خواستيد، از پشت پرده بخواهيد اين كار، هم براي دلهاي شما و هم براي دلهاي آنها پاك دارنده تر است شما را نرسد كه پيامبر خدا را بيازاريد، و نه آنكه زنهايش را بعد از وي هرگز به زني گيريد اين كارها در نزد خدا گناهي بزرگ است
54
إِن تُبْدُوا شَيْئًا أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا
اگر چيزي را آشكار كنيد يا مخفي داريد، در هر حال خدا به هر چيزي آگاه است
55
لَّا جُنَاحَ عَلَيْهِنَّ فِي آبَائِهِنَّ وَلَا أَبْنَائِهِنَّ وَلَا إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء أَخَوَاتِهِنَّ وَلَا نِسَائِهِنَّ وَلَا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ وَاتَّقِينَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا
زنان را گناهي نيست اگر در نزد پدر و پسر و برادر و برادرزاده و، خواهرزاده و زنان همدين و يا كنيزان خود بي حجاب باشند و بايد از خدا بترسندكه خدا بر هر چيزي ناظر است
56
إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا
خدا و فرشتگانش بر پيامبر صلوات مي فرستند اي كساني كه ايمان آورده ايد، بر او صلوات فرستيد و سلام كنيد، سلامي نيكو
57
إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا
هر آينه كساني را كه خدا و پيامبرش را آزار مي دهند، خدا در دنيا و، آخرت لعنت كرده و برايشان عذابي خواركننده مهيا كرده است
58
وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا
و كساني كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را بي هيچ گناهي كه كرده باشند مي آزارند، تهمت و گناه آشكاري را بر دوش مي كشند
59
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
اي پيامبر، به زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو كه چادر خود را، برخود فرو پوشند اين مناسب تر است ، تا شناخته شوند و مورد آزار واقع نگردند و خدا آمرزنده و مهربان است
60
لَئِن لَّمْ يَنتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلًا
اگر منافقان و كساني كه در دلهايشان مرضي است و آنها كه در مدينه شايعه مي پراكنند از كار خود باز نايستند، تو را بر آنها مسلطمي گردانيم تااز آن پس جز اندكي با تو در شهر همسايه نباشند
61
مَلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا
اينان لعنت شدگانند هر جا يافته شوند بايد دستگير گردند و به سختي كشته شوند
62
سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا
اين سنت خداوندي است كه در ميان پيشينيان نيز بود و در سنت خدا تغييري نخواهي يافت
63
يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا
مردم تو را از قيامت مي پرسند، بگو: علم آن نزد خداست و تو چه، مي داني ، شايد قيامت نزديك باشد
64
إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا
خدا كافران را لعنت كرده و برايشان آتشي سوزان مهيا كرده است ،
65
خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَّا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا
كه در آن جاودانه اند و هيچ دوست و ياوري نخواهند يافت
66
يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا
روزي كه صورتهايشان را در آتش بگردانند، مي گويند: اي كاش خدا را اطاعت كرده بوديم و رسول را اطاعت كرده بوديم
67
وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا
و گفتند: اي پروردگار ما، از سروران و بزرگان خود اطاعت كرديم و، آنان ما را گمراه كردند
68
رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا
اي پروردگار ما، عذابشان را دو چندان كن و به لعنت بزرگي گرفتارشان ساز
69
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَكَانَ عِندَ اللَّهِ وَجِيهًا
اي كساني كه ايمان آورده ايد، مباشيد مانند آن كسان كه موسي را آزرده كردند و خدايش از آنچه گفته بودند مبرايش ساخت و نزد خدا آبرومند بود
70
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا
اي كساني كه ايمان آورده ايد، از خدا بترسيد و سخن درست بگوييد
71
يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَن يُطِعْ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا
خدا كارهاي شما را به صلاح آورد و گناهانتان را بيامرزد و هر كه از، خداو پيامبرش اطاعت كند به كاميابي بزرگي دست يافته است
72
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا
ما اين امانت را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه داشتيم ، از تحمل آن سرباز زدند و از آن ترسيدند انسان آن امانت بر دوش گرفت ، كه او ستمكار و نادان بود
73
لِيُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَيَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
تا خدا مردان منافق و زنان منافق و مردان مشرك و زنان مشرك را عذاب كند و توبه مردان مؤمن و زنان مؤمن را بپذيرد، كه خدا آمرزنده و مهربان است
مرتبط: ذكر يونسيه ? نسناس ? سوره واقعه ? دعاي نادعلي ? دعاي معراج ? دعاي توسل ? آيت الكرسي ? مدافعان حرم ? دعاي رسيدن به معشوق فوري ? دعاي سريع الاجابه براي ازدواج با فرد مورد نظر? نماز شب ? دعاي گنج العرش ? دعاي يستشير ?سوره ذاريات ? براي استجابت دعا چه سوره اي بخوانيم ? دعاي كميل ? سوره ياسين ? دعا
دلیل غیبت عبدی در تمرینات پرسپولیس